اتصال فیزیکی کانکتور های فیبر نوری
اتصال فیزیکی کانکتور های فیبر نوری ، کانکتور با فرول APC مخفف Angled physical Contact یا اتصال فیزیکی زاویه دار و اتصال فیزیکی اولترا UPC جدا از این که برخی از کانکتور های فیبر نوری سینگل مد بدنه سبز رنگ دارند و برخی دیگر به رنگ آبی می باشند، روش های متفاوتی که هر دو اتصال در عبور نور همراه دارند در طراحی شبکه بسیار مهم است که بسیاری نیز به این مطلب اشاره نموده اند. جهت درک بهتر این موضوع فنی نگاهی می نماییم به این که چرا کانکتور های فیبر نوری مسطح نسل قدیم یا اولیه، به شکل اتصال فیزیکی کانکتور PC و سپس UPC و بعد ها APC تکامل یافت.
فهرست مطالب
- اتصال فیزیکی کانکتور های فیبر نوری
- موارد استفاده از APC
اتصال فیزیکی کانکتور های فیبر نوری
اتصال Flat
مسئله اصلی در رابطه با کانکتور فیبر نوری مسطح این است که وقتی دو تا از آنها به یکدیگر می پیوندند ( Mating ) به طور طبیعی مقدار کمی شکاف هوا بین دو فرول باقی می ماند. این مسئله تا حدی به این دلیل است که ظاهر انتهایی نسبتا بزرگ کانکتور امکان ایجاد نواقص بی شمار جزئی اما قابل توجه را در سطح صاف فراهم می نماید.
این شیوه اتصال فیزیکی مسطح برای شبکه فیبر نوری سینگل مد که دارای تارهای فیبر با کور یا هسته سایز 8-9 میکرو متر می باشند چندان مورد استفاده قرار نمیگیرد. از این رو تکامل برای اتصال فیزیکی کانکتورها امری ضروری می باشد.
اتصال PC
اتصال فیزیکیPC نیز همانند اتصال فیزیکی مسطح Flat می باشد، گرچه با کمی طراحی کروی (مخروطی شکل) پولیش می گردد تا اندازه شکل ظاهری انتهای کانکتور را کوچکتر ایجاد نماید.
این امر به کاهش مشکل شکاف هوا که توسط کانکتور های فیبر Flat به طور منظم با آن مواجه می شد منجر میگردد و درنتیجه افت فیبر نوری بازگشتی کمتری (ORL) را ایجاد می نماید که بسیار مناسب تر است و همچنین سبب بازگشت نور کمتری به سمت منبع نوری می شود.
اتصال UPC
ساختن انتهای کانکتور با ویژگی های اتصال فیزیکی PC اما با استفاده از روش های پولیش متفاوت یک اتصال فیزیکی کانکتور UPC را می سازد که به آن اتصال فیزیکی اولترا می گویند. در نتیجه نسبت به یک کانکتور PC استاندارد بازتاب نوری UPC کمتر است و باعث می شود در شبکه های تلویزیون دیجیتال، تلفن و سیستم های داده سیگنال ها قابل اطمینان تر منتقل شوند، جایی که UPC امروز بر بازار حاکم است بیشتر مهندسین شبکه و تیم های نصب کننده فیبر نوری بر این باورند که هر گونه عملکرد ضعیف به اتصالات UPC به دلیل طراحی نیست بلکه کلیو نمودن و تکنیک پولیش ضعیف می باشد که کانکتور UPC معیوب را ایجاد می نماید. کانکتور های UPC کمتر از بین می روند گرچه بازتاب آن به کیفیت سطح فیبر نیز بستگی دارد و پس از استفاده مکرر فرایند تخریب اتصال فیزیکی کانکتور نیز شروع می گردد.
اتصال APC
بنابراین فناوری که مورد نیاز صنعت می باشد یک کانکتور با اتصال فیزیکی مناسب با بازتاب بسیارکمتر است که میتواند در قطع و وصل شدن های مکرر (ORL) پایدار باقی بماند و این گام دیگری در پیشرفت صنعت جهت ایجاد اتصال فیزیکی زاویه دار APC بود.
اتصالات PCو UPC طیف گسترده ای از ارتباطات صنعت نوری را در بر می گیرند، در بعضی از شبکه ها نیاز افت بازگشتی بسیار کم یک در یک میلیون (60 dB) امکان پذیر می باشد. فقط اتصال دهنده های APC میتوانند بطور مداوم به چنین عملکرد مناسبی دست یابند، این عملکرد به دلیل ایجاد یک زاویه ی 8 درجه ای در سطح اتصال فیزیکی در قسمت انتهایی سطح می باشد که اجازه می دهد اتصال محکم تر و با شعاع انتهایی کوچکتری صورت پذیرد. همراه با آن هرنوری که به سمت منبع بازتاب می یابد، در واقع با استفاده از شکل انتهایی کانکتور به روکش کلد فیبر منعکس میشود.
این صحیح می باشد که این زاویه جزئی 8 درجه ای در هر دو طرف کانکتور های اتصال دهنده مسائل چرخش را با خود به همراه می آورد که اتصالات Flat ، PC و UPC به سادگی تمام آن را پشتیبانی نمی نمایند، درواقع این مساله که هر سه کانکتور های PC ، UPC و Flat با یکدیگر همخوانی دارند صحیح بوده و این در حالی است که APC اینگونه نمی باشد، بنابراین، چگونه اتصال APC در فیبر نوری از اهمیت بالایی برخوردار است ؟
موارد استفاده از APC
بهترین مثال های بازخورد از تجربه های صنعت فیبر در مورد کانکتور های اتصال فیزیکی APC مریوط به برنامه های FTTX و RF می باشد. پیشرفت تکنولوژی فیبر نوری باعث شده تا تقاضای جایگزینی آن با کابل شبکه مسی افزایش یابد. بر خلاف سیگنال های دیجیتالی (که خاموش یا روشن هستند) تجهیزات آنالوگ مورد استفاده در برنامه هایی مانند DAS، FFTH و CCTV که نسبت به تغیرات سیگنال بسیار حساس هستند می بایستی از حداقل افت نوری برگشتی برخوردار باشند ، اتصال فیزیکی APC افت بازگشتی -65 dB دسی بل ارائه میدهد.
این ویژگی ممکن است یک تفاوت عمده به نظر نرسد ، اما باید به خاطر داشته باشید که مقیاس دسی بل خطی نیست. اگر بخواهیم به این موضوع بپردازیم ، افت فیبر نوری -20 dB برابر است با 1% از نورهای برگشت یافته ، -50 dB منجر به بازتاب 0.001% از نور می گردد و -60 dB برابر است با بازتاب 0.0001% از نور تابیده شده می باشد. این بدان معناست که در حالی که یک کانکتور پولیش شده UPC برای انواع کاربردهای فیبر نوری مناسب می باشد ، فقط یک کانکتور با اتصال فیزیکی APC میتواند، نیاز خدمات پیچیده و یا شبکه های مالتی پلکس را جوابگو باشد.
این انتخاب زمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است که پورت های اتصال در شبکه توزیع به دلایلی بدون استفاده باقی میمانند، همانطور که اغلب در معماری و طراحی شبکه های FTTx و PON این مساله وجود دارد، در این شبکه ها از تقسیم کننده های نوری (اسپلیترهای نوری) برای اتصال چندین واحد مشترک شبکه نوری (ONUs) یا پایانه های شبکه نوری (ONTs) استفاده می شود. درواقع برای اتصال فیزیکی APC که سیگنال به روکش فیبر منعکس می شود و منجر به کاهش چشم گیر افت بازگشتی تا-65dB و حتی کمتر نیز می گردد هیچ مشکلی با اتصالات بی همتای APC وجود نخواهد داشت. با این وجود ، سیگنال از اتصال فیزیکی UPC ، مستقیماً به سمت منبع نور ارسال می شوند و منجر به افت زیاد (بیش از 14 دسی بل) می شود و به طور گسترده مانع عملکرد مدل تقسیم کننده می شود. پیشنهاد میگردد از کانکتور APC استفاده شود تا UPC ، چرا که عملکرد بهتری نیز دارد.
انتخاب صحیح اتصال فیزیکی کانکتور
با نگاهی به فناوری موجود بسیار واضح می باشد که همه ی گزینه ها و روش ایجاد اتصال دهنده های فیزیکی ذکرشده دراین مطلب، جایگاهی در بازار خواهند داشت. چنانچه از فیبرهای نوری پلاستیکی (POF) استفاده مینماید استفاده از اتصال دهنده های ساده و حتی Flat، کاربری مورد نیاز شما را تامین می نماید، همچنین عملکرد مناسبی نیز برای صنعت اتومبیل دارا می باشد. اینکه شما اتصال فیزیکی UPC و یا APC را برای شبکه فیبر نوری خود انتخاب نمایید وابسته به نیاز شما خواهد بود درمورد برنامه های کاربردی شبکه فیبرنوری سینگل مود جایی که دقت اهمیت بالایی دارد، اتصال فیزیکی APC بایستی انتخاب اول باشد. اما سیستم های دیجیتال با حساسیت کمتر را میتوان با استفاده از اتصال فیزیکی UPC مورد بهره برداری قرار داد..
پاورمتر فیبر نوری
تست OTDR
تست شبکه فیبر نوری
–
نظرات کاربران